اگر راننده خودروی جلویی ناگهان ترمز کند و شما فاصله ایمن را از خودروی جلویی رعایت نکرده باشید احتمال برخورد و تصادف بیشتر می‏شود.

2) پیروی از قانون دو ثانیه:

هر راننده ‏ای باید قانون دوثانیه را بداند و رعایت کند. وقتی خودروی جلویی‏تان از کنار یک جسم ثابت مانند درخت یا تیر چراغ برق عبور کرد به آرامی بشمارید: «هزار و یک، هزار و دو » اگر قبل از اتمام شمارش، شما هم به آن جسم رسیدید، یعنی خیلی نزدیک به خودروی جلویی هستید. لازم است در آب و هوای نامساعد فاصله را دو برابر کرده و تا شش ثانیه بشمارید.

3) استفاده از چراغ چشمک‏ زن (راهنما):

آگاه نکردن سایر رانندگان از تصمیمات رانندگی‏ تان خیلی خطرناک است. راننده‏ های دیگر نمی‏توانند حدس بزنند شما قصد گردش به راست دارید یا می‏خواهید تغییر مسیر بدهید. علامت دادن برای ایمنی خودتان، سرنشینان، سایر رانندگان، موتورسواران، دوچرخه‏ سواران و عابران‏ پیاده الزامی است.

4) مانع نشدن از روانی ترافیک:

رانندگی با سرعت بسیار کم گاهی می‏تواند خطرناک‏تر از رانندگی با سرعتی کمی بیش از حد مجاز باشد. در مواقعی که ترافیک سنگین است و خودروهای دیگر در مسیر در حال عبور هستند، تغییر مسیر مداوم و مانع از عبور سایر خودروها شدن موجب اتلاف وقت بیشتر می‏شود، در حالی که حرکت منظم و پشت سرهم خودروها باعث روانی ترافیک می‏شود. سعی کنید در جریان ترافیک رانندگی کنید و اگر خودروی پشت سر شما قصد دارد سریع‏تر حرکت کند، به او اجازه عبور بدهید. ممکن است او مشکلی داشته باشد که شما از آن بی ‏اطلاع‌اید.

5) رعایت سرعت ایمن:

سرعت به خودی خود کشنده نیست. مشکل سرعت نامناسب است. برای مثال اگر باران یا برف سنگینی در مسیری که رانندگی با سرعت 65 کیلومتر در ساعت مجاز است ببارد و دید راننده و توانایی توقف خودرو کاهش پیدا کند، رانندگی با این سرعت احتمال تصادف را افزایش می‏دهد. همین‌طور وقتی در جاده ‏ای ناآشنا مثلا جاده‏ های بین شهری با پیچ و خم‏های زیاد رانندگی می‏ کنید، نمی‏ توانید با همان سرعتی که برای بومی‏ها ایمن است، رانندگی کنید و بهتر است سرعت را با شرایط و سطح راحتی خودتان تنظیم کنید.

6) استفاده از آینه‏ ها:

لزوم ترمز کردن یا تغییر مسیر را پیش‏ بینی کنید. همیشه محیط رانندگی را زیر نظر داشته باشید و مراقب حرکت سایر راننده ‏ها و عابران‏ پیاده باشید. این‌طوری احتمال اینکه لازم باشد ناگهان ترمز کنید یا از مسیر منحرف شوید، کم می‏شود. یک راننده خوب همیشه از موقعیت‏ ها آگاهی دارد و با استفاده از آینه‏ ها می‏داند در اطراف‌اش چه می‏گذرد.

7) رعایت حدود:

قابلیت‏ ها و محدودیت‏ های خودروی‌تان را بدانید. خوردوهای قدیمی قابلیت‏ های خودروهای جدید را ندارند. بیش از توان خودروی‌تان سرعت نگیرید و طوری رانندگی کنید که بتوانید در موقع لزوم و به موقع ترمز کنید. همچنین خودرو باید به‌طور منظم عیب‏یابی شده و از نظر فنی بازدید شود.

8) افزایش اطلاعات:

اگر می‏خواهید راننده بهتری باشید و یاد بگیرید چه‌طور می‏توان موقعیت‏های پرخطر را مدیریت کرد، لازم است درباره خودرو و تصمیم‏ گیری در شرایط پرخطر بیشتر اطلاعات کسب کنید. در دوره‏ های آموزشی شرکت کنید و با بیشتر کردن اطلاعات و مهارت‌تان ایمنی‏ تان را پشت فرمان افزایش دهید.

9) بستن کمربند ایمنی:

کمربند ایمنی را ببندید و از سایر سرنشینان هم بخواهید از کمربند ایمنی استفاده کنند. بستن کمربند ایمنی احتمال جراحات سنگین و مرگ‏بار را هنگام حادثه کاهش می‏دهد.

10) مسوولیت‏ پذیری:

مسوولیت ‏پذیر باشید. وقتی پشت فرمان می‏ نشینید، مسوول مراقبت از جان خود، سرنشینان، عابران پیاده و سایر رانندگان هستید. از رفتارهای پرخطر اجتناب کنید. هنگام رانندگی صدای ضبط خودرو را بلند نکنید. بیش از ظرفیت خودرو مسافر سوار نکنید. پشت فرمان با تلفن همراه صحبت نکنید و به قوانین راهنمایی و رانندگی احترام بگذارید.